De sluiting van vakantiepark Prinsenmeer in het Brabantse Ommel krijgt veel aandacht in de media. De nadruk in de beeldvorming ligt op verloedering en op louche en criminele praktijken Maar hier is ook een keiharde strijd gaande, waardoor de minder gelukkigen en gemarginaliseerden weer het veld moeten ruimen.

Vakantiepark Prinsenmeer in het Brabantse Ommel gaat dicht. Dat krijgt veel aandacht in de media.  Omdat we allemaal Ferry hebben gekeken en geen genoeg krijgen van de alomtegenwoordige Frank Lammers. Omdat het vakantiepark al onze (voor)oordelen over Brabantse vakantieparken bevestigt en omdat eigenaar Peter Gillis dat in zijn eigen realityserie Massa is Kassa ook doet. Achter de smakelijke couleur locale staat Prinsenmeer nog steeds voor een treurige realiteit.

Chaletje in het groen

In sommige kranten werd het geval Prinsenmeer breder getrokken. Hier en elders buiten de stedelijke gebieden zijn het de grote cohort van bemiddelde pensionados en de digi-nomaden, die prima kunnen werken vanuit een chaletje in het groen, verantwoordelijk voor druk op de traditionele vakantieparken. Met een stevige upgrade van het park is de huuropbrengst te vertienvoudigen. Er is een flinke groep die hiervoor de portemonnee kan en wil trekken.

Met nieuwe bestemming en businessmodel meer investeren in veiligheid en leefbaarheid  

Maar nog even terug naar Prinsenmeer. De gemeente Asten, waar Ommel onder valt, heeft Gillis geen exploitatievergunning meer verstrekt. Men vermoedt dat hij zijn vakantiepark gebruikt als dekmantel voor criminele activiteiten. Het zou mogelijk om illegale huisvesting van arbeidsmigranten gaan. Bovendien neemt Gillis het niet zo nauw met de veiligheidsvoorschriften. Serieuze zaken die moeten rechtvaardigen dat kwetsbare mensen de zelfgekozen oplossing voor hun problemen moeten verlaten. 

Exit kwetsbare groepen

In het schemergebied tussen toestaan, verbieden en gedogen zou op dit type ‘niet-vitale’ parken een klimaat bestaan van onderlinge afhankelijkheid, overheidswantrouwen en criminaliteit, schreef minister van volkshuisvesting Hugo de Jonge in juni 2023. Daarom zijn enkele tientallen minder vitale parken – als vervolg op een eerder geformuleerd actieplan – aangemerkt als kansrijk om te transformeren naar een woonbestemming of een dubbelbestemming met recreatie. 

Gescheiden vaders, mensen met schulden, afgehaakten en gemarginaliseerden verder naar de marge verdrongen 

Met zo’n nieuwe bestemming is er een nieuw businessmodel en kan er weer geïnvesteerd worden in veiligheid en leefbaarheid. Omdat er vervolgens geen ongelijkheid mag ontstaan met de recreatiewoningen die nu al door gemeenten een woonbestemming krijgen toegestopt, moet alles straks natuurlijk aan het bouwbesluit voldoen. Hoewel er allerlei flankerend beleid wordt bedacht om het te voorkomen, zal het in veel gevallen exit kwetsbare groepen betekenen.

Marginalisatie of jubelton

Het resultaat zal uiteindelijk zijn dat de gescheiden vaders, de mensen met schulden, de afgehaakten en gemarginaliseerden voor een dak boven het hoofd nog verder teruggedrongen worden naar de minst dynamische delen van het land: de loodsen, de volkstuincomplexen en de jachthaventjes aan het einde van een stille vaart. 

De groep die de jubelton niet langer rechtstreeks aan het koophuis van de kinderen kan besteden, krijgt hem terug in de vorm van een upgrade naar een woonstatus voor hun belegging in een recreatiewoning.

Deze column verscheen op 13 december 2023 bij romagazine.nl