Marcel Levi is nu een half jaar voorzitter van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Als het hem wordt gevraagd, meldt hij graag minister te willen worden in een volgend kabinet. Minister van onderwijs en wetenschap waarschijnlijk, maar wel een die vindt dat je best een mening mag hebben op terreinen waar je niet per se over gaat. Volksgezondheid en pandemiebestrijding bijvoorbeeld of klimaatbeleid. Als Martin van Rijn zonder problemen kon invallen bij Rutte III dan kunnen ze Marcel Levi in de nieuwe ploeg toch wel voor vast aannemen, ook al is hij belijdend lid van de PvdA?

Tegen het cv en de branie van Levi kan niemand op. Hij is gevierd internist en voormalig AMC-bestuurder. Hij was manager van een hele reeks Londense ziekenhuizen in de hectiek van de pandemie en sprong zelf bij op de IC. Nu is hij NWO-voorzitter die zich met zijn notoire ongeduld heel snel zal gaan vervelen. Hij slaapt maar een uurtje of vier, vijf per nacht. Zodra zijn verkering zegt dat ze hem te weinig ziet, is het uit, zegt hij in een interview in Volkskrant Magazine. Hij is meestal single en vindt dat prima. Ideaal profiel voor een minister.

Zijn welhaast ouderwetse wetenschapsoptimisme en hang naar ingenieursnuchterheid zijn een verademing

Wat ook erg voor Levi pleit is zijn resultaatgerichtheid. Dat je je best gedaan hebt, is in zijn ogen geen reden tot complimentjes en geen excuus voor falen. Een instelling waar hij zich niet populair mee maakt in woke en gevoelige universiteitskringen. Zijn welhaast ouderwetse wetenschapsoptimisme en hang naar ingenieursnuchterheid zijn een verademing. ‘Een frisse wind’, meent wetenschapsjournalist Marcel Hulspas op twitter.

Dat lijkt mij nu ook. Hij snapt best dat olivijn en basalt vergruizen en uitstrooien in de oceaan niet morgen het klimaatprobleem heeft opgelost, maar hij vindt het wel een originele en vruchtbare denkrichting. Beter dan de verbeten inzet op wereldwijde gedragsverandering en gescheiden inzameling van afval die er toch niet van gaan komen. Het is wetenschappelijk, nuchter en uitvoerbaar. Kom daar nog eens om.

Het is hoog tijd dat iemand weer eens uitlegt hoe het ook alweer zat. Met empirische wetenschap die bij herhaling van onderzoek en in echte review overeind blijft. Met het resoluut rechttrekken van rivieren om ze bevaarbaar te maken en het water af te voeren naar zee, met gezondheid dankzij schoon water, volkshuisvesting, hygiëne en penicilline. Met de voedselrevolutie dankzij ruilverkaveling, kunstmest, standaardisatie, mechanisatie en gewasveredeling. Met alles dat de Verlichting ons gebracht heeft en nog kan brengen. Het overleven van de klimaatcrisis en de wereldbevolkingspiek voor ze weer gaat dalen bijvoorbeeld.

Het is hoog tijd dat iemand weer eens uitlegt hoe het ook alweer zat

Nou ja, dat is misschien een beetje veel voor één minister, zelfs als hij Marcel Levi heet. Maar een minister die met enig gezag tegengas geeft aan het cultuurpessimisme, de eco-nostalgie en het politiek opportunisme, is meer dan welkom. Iemand die met wapperende jaspanden op een nieuw sluizencomplex of dijklichaam in de verte kan wijzen. Maak Marcel minister!

Deze column werd op 30 september geplaatst bij Romagazine.nl