Verliezen met een pauperstrategie

Niks ten nadele van de hoeders van het Rotterdams cultureel erfgoed. De historische kern van Delfshaven ligt er prachtig bij en met de Van Nelle-fabriek is een parel van het modernisme behouden. Toch is Rotterdam vooral beroemd vanwege de welhaast Amerikaanse allure van de herrezen binnenstad en de iconische skyline van recenter datum.

Aan de bedrijvigheid en dienstverlening in al die gebouwen voegt het Amerikaanse CIC in het Groot Handelsgebouw nu een broedplaats voor zo’n 550 Startups toe. Een ontwikkelmachine voor high tech entrepreneurs met de ambitie de wereld te veroveren.

Steeds meer van die dienstverleners, kenniswerkers en computernerds willen ook in Rotterdam wonen of blijven wonen. Logisch, want het is er tegenwoordig goed werken voor hooggekwalificeerd personeel en ook nog eens culinair en cultureel aantrekkelijk met – noem eens wat – de nieuwe markthal, Boijmans Van Beuningen en ruimte voor initiatieven als Atelier Van Lieshout.

Maar waar moeten al die gedroomde Rotterdammers wonen? Op die vraag geeft het college van B&W een antwoord met ‘De woonvisie 2030’. Om aantrekkelijker te worden voor midden- en hogere inkomens moeten er zesendertigduizend nieuwe woningen voor die doelgroep bij en twintigduizend goedkope, slechte woningen af. De huurdersverenigingen en de SP zijn natuurlijk tegen, beleid dat ‘arme mensen de stad uit jaagt’ moet gestopt. Ze gaan voor een referendum en waarschijnlijk komt dat er ook.

Dat referendum kunnen die tegenstanders makkelijk winnen, wie is er immers voor het verjagen van arme mensen? Maar dat is de huurdersverenigingen te makkelijk. Ze willen dat de Rotterdammers zich afvragen hoe de stad er vanuit woonperspectief moet gaan uitzien in de toekomst. En dat is een gevaarlijke, want dan is de kans groot dat men niet meteen aan Rotterdam Zuid of de arme gebieden ten westen van de Schie denkt.

Dan kan het best eens zo zijn dat die Rotterdammers een gezonde mix van lage en hoge inkomens in een vitale stad heel wat aantrekkelijker vinden dan de dood in de pot met een pauperstrategie waarin mensen zich tevredenstellen met een ‘redelijke woning die tenminste betaalbaar is’.

Bas van Horn

Deze blog werd op 24 maart 2016 gepubliceerd op de site van ROMagazine